" در چشم دیگری "

 در آسمان آبی این چشم ناشناس
 چون آسمان خاطره ی من ستاره ایست
 دیدم ترا که جلوه کنان در نگاه او
 با من چنانکه بود ، هنوزت اشاره ایست

 می بینمت هنوز درین چشم ناشناس
این چشم ناشناس که رفت از برابرم
گویی تویی که باز چو خورشید شامگاه
 می تابی از دریچه ی روزن به خاطرم
 آهنگی از نگاه تو می آیدم به گوش
چون موج های خاطره ، غمگین و دلنواز
 می سوزدم به مستی و می تابدم ز شوق
می خواندم به گرمی و می راندم به ناز
 در ماهتاب خاطره می بینمت هنوز
با آن شکنج زلف که افشانده ای به دوش
گاهی به ناز می گذری از برابرم
تا از درون سینه برانگیزی ام خروش
می بینمت که گام فرا می نهی به پیش
 در جامه ای سپید که پوشانده پیکرت
 پیراهنی که دوخته ای از حریر ابر
 چون آبشار نور ، فروریزد از برت
یک لحظه ، باز می شنوم نغمه ای ز دور
 آغشته با غبار زراندوز خاطرات
دل می نهم به ناله ی پنهانی نسیم
تا بشنوم ترانه ی گمگشته ی حیات
می آیدم به گوش ، صدایی شکسته وار
 کز آن شراب خاطره در جام من بریز
 زان باده ی نگاه که در جام چشم تست
چون ساقیان میکده در کام من بریز
بیچاره من ، که باز به دامان آرزو
 سر می نهم که بشنوم آهنگ دیگرت
غافل که آن نوای فریبنده ، دیرگاه
 افسرده در سیاهی چشم فسونگرت
اما هنوز ، در دل این چشم ناشناس
گویی خیال تست که می آیدم به چشم
می بینمت هنوز ، که می خوانیم به ناز
 می بینمت هنوز ، که می رانی ام به خشم
 من مانده بر دریچه ی این چشم ناشناس
 چون دزد آشنا که بکاود ز روزنی
شاید چو نور ماه ، درآیم به خوابگاه
بینم که در سیاهی شب ، خیره بر منی

ــــــــــــــــــــــــــــ

نادر نادرپور ـ شاعر معاصر