احمدک ... ( علی اصغر اصفهانی )
معلم چو آمد، به ناگه کلاس
چو شهری فروخفته خاموش شد؛
سخنهای ناگفتهی کودکان
به لب نارسیده فراموش شد.
ادامه
"یاد تو ای سهراب"
تومرا یاد کنی یا نکنی
باورت گر بشود گرنشود
حرفی نیست
اما نفسم می گیرد
