|
*!*...خانه ی شعر و ترانه...*!* 
| |||
|
"رباعی" از کلمه ی "رباع" به معنی "چهارتایی" گرفته شده است. "رباعی" شعری است چهار مصراعی که بر وزن "لاحول و لاقوة الابالله" سروده می شود. سه مصراع اول رباعی تقریباً مقدمه ای برای منظور شاعر هستند و حرف اصلی در مصراع چهارم گفته می شود. رباعی در قدیم را از لحاظ موضوع می توان به سه دسته تقسیم کرد: الف) رباعی عاشقانه: مثل رباعی های رودکی ب) رباعی صوفیانه : مثل رباعی های ابوسعید ابوالخیر، عطار و مولوی ج) رباعی فلسفی: مثل رباعی های خیام
شکل رباعی به صورت زیر است: ..................... الف ///////// ..................... الف ..................... ب ///////// ....................... الف البته در زمانهای قدیم بعضی رباعی ها دارای چهار مصراع هم قافیه بودند. نمونه هایی از رباعی: (مولوی) جز من اگرت عاشق شیداست بگو ----- ور میل دلت به جانت ماست بگو ور هیچ مرا در دل تو جاست بگو ----- گر هست بگو، نیست بگو، راست بگو (خیام) هر سبزه که بر کنار جویی رسته است ---- گویی زلب فرشته خویی رسته است پا بر سر سبزه تا به خواری ننهی ---- کان سبزه ز خاک لاله رویی رسته است [ پنج شنبه 91/12/17 ] [ 4:27 عصر ] [ *!* JAVAD.R *!* ]
[ ]
|
درباره وبلاگ  | ||
